Φυσικοθεραπεία & εγκεφαλικά επεισόδια.

Μάθετε για την φυσικοθεραπεία των εγκεφαλικών επεισοδίων

Τα εγκεφαλικά επεισόδια μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία η οποία συνήθως επηρεάζει δραματικά την κοινωνική και επαγγελματική ζωή του ασθενούς. Η ξαφνική αλλαγή στις ικανότητες και δραστηριότητες του ατόμου επηρεάζει άμεσα όχι μόνο τον ίδιο τον ασθενή αλλά και όλους τους οικείους του. Ο βασικός στόχος της φυσικοθεραπείας στην αποκατάσταση των εγκεφαλικών επεισο
δίων είναι η βελτίωση των κινητικών δυσλειτουργιών των ασθενών με σκοπό την ανεξαρτησία τους και την επανένταξη τους στο οικογενειακό και επαγγελματικό τους περιβάλλον.
Τα προβλήματα που συνήθως παρουσιάζονται μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο είναι τα εξής
Αδυναμία (Ημιπάρεση) ή παράλυση στην μία πλευρά του σώματος η οποία μπορεί να είναι σε όλη την πλευρά ή μόνο στο πόδι ή το χέρι. Η αδυναμία ή παράλυση παρατηρείται στο αντίθετο τμήμα του σώματος από ότι είναι η βλάβη στον εγκέφαλο. Δηλαδή αν η βλάβη είναι στο αριστερό τμήμα του εγκεφάλου η παράλυση ή πάρεση εμφανίζεται στο δεξί τμήμα του σώματος.
 

 Μάθετε για την Φυσικοθεραπεία & εγκεφαλικά επεισόδια

• Σπαστικότητα, μυϊκή δυσκαμψία και επώδυνους μυϊκούς σπασμούς .
• Διαταραχές στην ισορροπία και την νευρομυική συναρμογή.
• Προβλήματα έκφρασης και κατανόησης του γραπτού και προφορικού λόγου.
• Άγνοια για την ύπαρξη του άλλου μισού του σώματος του.
• Πόνος.
• Προβλήματα μνήμης , σκέψης, προσοχής και εκμάθησης.
• Διαταραχές ούρησης και αφόδευσης.
• Δυσκολίες στην αυτοεξυπηρέτηση.

Όπως γίνεται αντιληπτό οι επιπτώσεις μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο είναι πολυδιάστατες και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σε σχέση με την σωστή αποκατάσταση. Για παράδειγμα ο φυσιοθεραπευτής μπορεί να έχει πλήρως αποκαταστήσει την κινητικότητα του άνω άκρου ενός ημιπληγικού ασθενούς αλλά ο ασθενής δυσκολεύεται να επανενταχθεί στο κοινωνικό και επαγγελματικό του περιβάλλον λόγω προβλημάτων έκφρασης και κατανόησης του λόγου. Για αυτό η αποκατάσταση του ημιπληγικού ασθενούς πρέπει να είναι πολύπλευρη, όπου ένα μέρος γίνεται από τον φυσιοθεραπευτή. Είναι πολύ σημαντική η συνεργασία του ασθενούς με τον φυσικοθεραπευτή και του οικογενειακού του περιβάλλον ώστε να επιτευχθεί μία επιτυχής αποκατάσταση.
Εκτός από τον συντονισμό και την συνεργασία του ασθενούς ο βαθμός αποκατάστασης του εξαρτάται και από άλλους παράγοντες όπως, το επίπεδο και την έκταση της βλάβης των νευρικών κύτταρων του εγκέφαλου, την ηλικία και τα προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας. Τέλος, η χρονική στιγμή έναρξης του προγράμματος αποκατάστασης παίζει σημαντικότατο ρόλο για μια επιτυχή παρέμβαση. Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει το πρόγραμμα αποκατάστασης ένας ασθενής τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να επανάκτηση πλήρως τις δραστηριότητες του.
Η αποκατάσταση ενός ημιπληγικού ασθενούς μπορεί να χωριστεί σε δυο στάδια , το αρχικό και το στάδιο της σχετικής ανάρρωσης. Οι στόχοι και οι παρεμβάσεις της φυσικοθεραπείας σε αυτά τα δύο σταδία είναι διαφορετικοί ενώ μερικές φυσιοθεραπευτικές παρεμβάσεις του αρχικού σταδίου να μπορεί συνεχισθούν και στο επόμενο στάδιο αν τις έχει ανάγκη ο ασθενής. Πρέπει να τονισθεί ότι η φυσικοθεραπεία δεν στοχεύει στην θεραπεία των νεκρών νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου αλλά στην διόρθωση όσο είναι δυνατόν των νευρομιυκών λειτουργιών του ασθενούς εκπαιδεύοντας άλλα τμήματα του εγκεφάλου και δραστηριοποίηση ικανοτήτων οι οποίες βρίσκονταν σε αχρηστία.
Η πορεία της αποκατάστασης ενός ασθενούς με εγκεφαλικό επεισόδιο δεν είναι ίδια για όλους τους ασθενείς. Η παρούσα περιγραφή για την φυσικοθεραπεία στα εγκεφαλικά επεισόδια είναι γενική και δεν μπορεί να εμβαθύνει περισσότερο την φυσιοθεραπευτική προσέγγιση γιατί κάθε ασθενής ύστερα από σωστή φυσιοθεραπευτική αξιολόγηση πρέπει να ακολουθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.
Πρέπει να τονισθεί επίσης ότι τα στάδια και οι θεραπευτικοί στόχοι που περιγράφονται, είναι καθαρά για αναγνωστικούς σκοπούς και στην πραγματικότητα μπορεί να μην ισχύουν μια και κάθε ασθενής έχει την δική του κλινική εικόνα. Για παράδειγμα ένας ασθενής μπορεί να μείνει για πάντα κλινήρης στο κρεβάτι λόγω του εγκεφαλικού επεισοδίου ή ένας άλλος να έχει πλήρη αποκατάσταση. Επίσης και ο χρόνος αποκατάστασης ποικίλει από ασθενή σε ασθενή. Για παράδειγμα, ένας ασθενής μπορεί να περπατήσει σε τρεις εβδομάδες ενώ ένας άλλος σε έξι μήνες. Οι διαφορές αυτές όπως έχει αναφερθεί, οφείλονται σε διάφορους παράγοντες με πρωτεύοντα την έκταση και το σημείο της βλάβης των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου.


Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://orthoaction.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=86